சினிமா வியாபாரம்-2

பகுதி-1

சினிமா தியேட்டரை வெளியிலிருந்து பார்க்கும் போது எப்போதும் பிரம்மிப்பாகத்தான் இருக்கும். ஜே..ஜே என கூட்டமிருக்கும் இடமாகவும், ஸ்டாலில் விற்கும் பண்டங்களின் விலையை பார்த்து, தீபாவளி அன்று சாப்பிட்டுவிட்டு தியேட்டருக்கு போனாலும், இடைவேளையில் பாப்கார்ன் சாப்பிடவில்லையென்றால் கலாச்சாரக் கேடு என்பது போன்ற எண்ணத்தில் அவர்கள் கொடுக்கும் டகால்டி கூம்பில் போலியாய் வழியும் கார்ன்களை திட்டிக் கொண்டே சாப்பிட்டுவிட்டு, அள்ளுறான்யா.. தலைவர் படம் போட்டு வசூலேயும் அள்ளுறான். ஸ்டாலேயும் ஒரு அள்ளு என்று எல்லோரும் நினைப்பார்கள்.

ஆனால் அந்த கூட்டம், நெருக்கடி எல்லாம் முதல் மூன்று நாட்களுக்கு மட்டும்தான் என்று சொன்னால் நீங்கள் நம்புவீர்களா? நிச்சயம் நம்ப மாட்டீர்கள். ஏன் நானே தியேட்டர் நடத்தும் குழுமத்தில் ஒருவனாக போகும் வரையில் அப்படித்தான் நினைத்திருந்தேன். ஒரு வெற்றிகரமான திரைப்படத்தை கொடுப்பதற்கு என்ன கஷ்டங்கள் இருக்கிறதோ.. அதற்கு ஈடான கஷ்டம் ஒரு நல்ல திரையரங்கை நிர்வகிப்பதில் இருக்கிறது.

ஒரு இருபது வருடங்களுக்கு முன்னால் சிங்கிள் ஸ்கீரின் தியேட்டர்கள் தான் தமிழகத்தில் ஏன் இந்தியாவெங்கும் அப்படித்தான் இருந்தது. ஒவ்வொரு முறையும்.. டீவி, வீடியோ, டிவிடி, கேபிள், சாட்டிலைட் சேனல்கள், டிடிஎச், ஐபிடிவி, ரிசஷன் என்று ஒவ்வொரு விஷயமும் வந்து ஆதிக்கம் செலுத்தும் போது. சினிமா அவ்வளவுதான் இனிமே என்ன செய்ய போகிறது? என்கிற நிலை வரும் போது அது தன்னை தானே புதுப்பித்துக் கொண்டு ஃபீனிக்ஸ் பறவையாய் மீண்டும் விஸ்வரூபமெடுத்து நின்றுதானிருக்கிறது.

நாங்கள் திரையரங்கை எடுத்து நடத்தலாம் என்ற எண்ணம் வரக் காரணமே எங்களுக்கெல்லாம் காட் பாதர் போன்ற ஒரு நண்பர்.. நடத்திய டூரிங் டாக்கீஸ் தான். அவர் ஒரு விநியோகஸ்தர் என்றால் ஏதோ பெரிய படங்களை விநியோகம் செய்பவர் என்று நினைக்காதீர்கள். ஆனால் அவர் பெரிய படங்களின் விநியோகஸ்தரும் கூட.. விநியோகஸ்தரான அவர் ஒரு ஸ்கூல் வாத்தியாரும் கூட. பார்ட்டைமாக விநியோகஸ்தராக இருப்பது போல் தெரிந்தாலும், மனதளவில் முழு நேர விநியோகஸ்தர், தியேட்டர் அதிபர்.. ஆம் தியேட்டர் அதிபர் தான். செங்கல்பட்டு ஏரியாவில் ஒரு டூரிங் டாக்கீஸின் லீஸ் ஓனர். டூரிங் கொட்டாயானாலும் அதிபர் அதிபர்தானே..

எங்களை விட பெரியவரான அவருடய நெருக்கம் நட்பாய் மாறியது சினிமாவின் மேல் எங்களுக்கு உள்ள ஒரு ஆர்வத்தினால்தான். படங்களை வாங்கி விநியோகம் செய்யலாம் என்று நாங்கள் முடிவு செய்து அதை பற்றி யாரிடம் கேட்கலாம் என்று தேடிய போது வேறொரு நண்பர் மூலமாய் அவர் அறிமுகம் கிடைத்தது. கையில் ஒரு கல்யாண கேரி பேக், தமிழனினின் நிறமாய், வழுக்கைத்தலையுடன், சிரித்த முகத்துடன் ஒரு உயரம் குறைந்த காமராஜ் போன்ற முகத்துடன் அவர் அறிமுகமானார். மிக பொறுமையாய் நாங்கள் கேட்ட கேள்விகளுக்கெல்லாம் பதில் சொல்வார். விநியோகம் என்பது சாதாரண விஷயம் அல்ல. அது போல தியேட்டர் நடத்துவது மிக கஷ்டமான விஷயம். என்றெல்லாம் சொல்லும் போது எங்களுக்கு அவர் பெரியதாய் பில்டப் செய்கிறார் என்று தோன்றும்.

ஒரு டூரிங் கொட்டாயில் இத்துப் போன படம் போட்டு கல்லா கட்டுவதை ஒரு பெரிய வேலை என்று சொல்கிறாரே என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் போது தான் என் நண்பனுக்கு ஒரு ஆசை வந்தது. அவருடய டூரிங் கொட்டாயில் ஒரு சினிமாவை Hireக்கு (அப்படியென்றால் என்ன என்பதை தெரிந்து கொள்ள சினிமா வியாபாரம் புத்தகம் படியுங்கள்- விளம்பரம்) எடுத்து முதல் முதலாய் தன் காலை சினிமாவில் வைக்க முடிவு செய்தார்.

ஒரு வருடத்துக்கு முன் ஹிட் படமான ஒரு ரஜினி படத்தை படப் பெட்டிக்கு மூவாயிரம், போஸ்டர் மற்றும் இத்யாதிகளுக்கு ஒரு ஐநூறு என்று செலவு செய்து, விநியோகஸ்தராக முடிவு செய்தார். அந்த படம் அவருடய டூரிங் டாக்கீஸில் மூன்று நாள் ஓடியது.

---

Post a Comment