சாப்பாட்டுக்கடை – பிஸ்மி ஹோட்டல்

பதிவுகளை படித்துவிட்டு பல நண்பர்கள் போனில் உரையாடியதுண்டு. அதில் சிலர் என்னை நேரில் சந்தித்தே ஆகவேண்டும் ஆசைப்பட்டவர்களும் உண்டு. அப்படி என்னை நேரில் சந்தித்தே ஆக வேண்டும் என்றும், அதுவும் நான் முன்னமே எழுதியிருந்த 30 மினிட்ஸ் எனும் இடத்தில் சந்திக்கலாம் என்றும் நண்பர் ஹுசேன் போன் செய்தார். இவர் பர்மா பஜாரில் கடை வைத்திருக்கிறார். சில பல மாதங்களுக்கு முன் அவரும் அவரது நண்பர் சினிமாவில் ப்ரொடக்‌ஷன் மேனேஜராய் இருக்கும் அண்ணன் சாதிக்கும் என்னை வந்து சந்தித்தார்கள் ஒரு கிலோ ஸ்வீட் காரத்துடன்.  அதன் பிறகு வாரத்துக்கு ஒரு முறை பர்மா பஜாரிலிருந்து ஒரே நேரத்தில் நான்கைந்து நண்பர்கள் தொடர்ந்து ஒரு மணி நேரம் அவர்கள் கடையடைத்த பின்பு பேசுவார்கள். ஹுசேனும், அவரது நண்பர்களும் ரெகுலராக சாப்பாட்டுக்கடை பதிவுகளை படித்துவிட்டு அந்த கடைகளுக்குப் போய் சாப்பிடுகிறவர்கள். அவர்கள் போனில் பேசும் போது, பதிவுகளைப் பற்றியும், சாப்பாட்டுக்கடைகளை பற்றியும், இந்த கடையில் சாப்பிட்டிருக்கிறீர்களா? அந்தக் கடையில் சாப்பிட்டிருக்கிறீர்களா? என்றெல்லாம் சில கடைகளை என்னிடம் சொல்வார்கள். அதிலும் நண்பர் ஹுசேன் பாசக்கார மனிதர். வாய்க்கு வாய் ”என்ன தலைவரே.. வரவே மாட்டீங்குறியளே?” என்று ஒவ்வொரு முறையும் கூப்பிட்டுக் கொண்டேயிருப்பார். என்னவோ தெரியவில்லை முன்பெல்லாம் அடிக்கடி டிவிடி வாங்கவாவது பஜாருக்கு  போவேன். தற்போது டவுன்லோடிக் கொண்டிருப்பதனால் அதற்கும் வாய்ப்பில்லாமல் போக, சென்ற மாதம் ஒரு மழை நாளில் அங்கே போகும் வேலையிருக்க, அண்ணன் ஹுசேனை அழைத்தேன். ”அண்ணே தொழுகைக்கு போறேன் அரை மணியில வர்றேன்”னு சொல்லிட்டு சரியா வந்திட்டாரு. உடன் நண்பர் பஷீரும் வந்தார். பஜாரில் ஐபோனில் என் பதிவுகளை படிக்கும் பெரிய நண்பர் குழாமேயிருக்கிறது. பஷீர் என்னைப் பார்த்ததும் மேலும் சில நண்பர்களை போனில் அழைத்து “கேபிள் வந்திருக்காரு” என்று பேச வைத்தார்கள். நிறைய நண்பர்கள் மாலை நேர கடையில் இருப்பதால் மாலையில் தான் வருவோமென்றும், இன்னொரு முறை வந்தால் மாலையில் வரும்படியும் சொல்லி அழைத்தார்கள். “எங்களுக்கு நீங்க கடை காட்டிட்டு இருந்தது போக, நாங்க உங்களுக்கு கடை காட்டப் போறோம் இப்ப” என்றார் ஹுசேன்.

 

அங்கப்பன் நாயக்கன் தெரு, 2வது சந்தில்  உள்ள பிஸ்மி என்ற ஒரு ஓட்டலுக்கு கூட்டிக் கொண்டு போனார். ஹோட்டலின் வாசலில் போன போதே தெரிந்தது படு பிரபலமான ஓட்டல் என்று. தர்காவின் மிக அருகில் கடை அமைந்திருந்தது. சின்ன சந்தில் தான் கடை என்றாலும் பார்சலுக்கு நல்ல கூட்டம். “அண்ணே நெய்ச் சோறு சாப்டு இருக்கீகளா? இல்லையினா இன்னைக்கு ஒரு கட்டு கட்டுங்க” என்று உட்கார்ந்ததும், ஒர் பேசின் நிறைய சாதத்தை எடுத்து வந்து வைத்தார்கள். அதை பார்த்ததும் நான் அவர்களைப் பார்க்க, “எவ்வளவு வேணுமின்னாலும் சாப்பிடலாம்” என்றபடி “ஒரு சிக்கன், ஒரு மட்டன், ஒரு பிஷ்” என்று சகட்டு மேனிக்கு ஆர்டர் செய்ய, அவர்கள் சொல்லும் போதே வயிறு நிறைந்தார் போல ஆனது. சாப்பிட ஆரம்பித்ததும் தான் ருசி தெரிய ஆரம்பித்தது. நல்ல அரிசியில் நெய்யில் புரட்டப்பட்ட சாதமும், அதற்கு ஈடாக, தால்சாவும், கூடவே சிக்கன், மட்டன், மீன் கிரேவியுடன் சாப்பிட, சாப்பிட அடிதூள். அதுவும் சூடான ரைஸுக்கும், அந்த கிரேவிகளுக்கும் ஆன டேஸ்ட் இருக்கிறது அதை சாப்பிட்டு பார்த்தால் தான் தெரியும். எனக்கு மீன் அவ்வளவாக பிடிக்கவில்லை. ஆனால் மட்டனும், சிக்கனும் அடடா.. ஒரு முறை வாங்கி விட்டால் மீண்டும் எவ்வளவு முறை கிரேவி கேட்டாலும் அதே திக் கிரேவியை வாரி வழங்குகிறார்கள். செம டேஸ்டு.  ஹுசேனும், பஷூரும் சாப்பாட்டை மட்டுமல்ல, அவர்களின் அன்பினாலும் என்னை திக்குமுக்காட வைத்துவிட்டார்கள். இவர்களுக்கு மேல் அந்தக் கடைக்காரர்கள்.  ஒழுங்காக சாப்பிடவில்லையென்றால் ஊட்டி விட்டு விடுவார்கள் போல… “அத்தா… என்னத்த சாப்பிடுறீய..? நல்லா சாப்பிடுங்க” என்று சும்மா அள்ளி அள்ளி வைத்த அன்பு இருக்கிறதே  அடடா.. இரவில் பரோட்டா மிகவும் பேமஸாம். அதற்கு ஒரு நாள் வாங்க என்றார்கள் இருவரும்.வெளியில் வந்ததும் வெகு நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்து விட்டுத்தான் கிளம்பினோம்.  நெய் சோறு சாப்பிட்டும் கொஞ்சம் கூட திகட்டவில்லை. நண்பர் ஹுசேன், பஷீரின் அன்பைப் போல..  நன்றி நண்பர்களே.. மீண்டும் சந்திப்போம்.

சங்கர் நாராயண் @கேபிள் சங்கர்

---

Post a Comment