Cable சங்கர்

கோணங்கள் 17 - தினசரி கல்யாண விருந்து! சினிமா என்றதும் நடிகர்கள், வசூல், வெற்றி ஆகியவற்றைவிட, சுவாரசியமான விஷயம் சாப்பாடு. மென்பொருள் நிறுவனங்களில் நவீன கேண்டீன்களில் அது கிடைக்கும் என்றாலும், அதற்குரிய பணத்தை அவர்களின் சம்பளத்தில் பிடித்துக் கொண்டுதான் கொடுப்பார்கள். உலகிலேயே சாப்பாடும் போட்டு, சம்பளமும் கொடுக்கிற ஒரே இடம் சினிமாவாக மட்டுமே இருக்கும். பத்திரிகைகளில் ஆகட்டும், ஊடகமாகட்டும், எம்.ஜி.ஆர். தன்னுடன் நடிக்கும், வேலை பார்க்கும் அனைவருக்கும் தனக்குக் கிடைக்கும் சாப்பாடே கிடைக்க வேண்டும் என்று சொல்வாராம். அஜித் படப்பிடிப்பின்போது பிரியாணி செய்து போடுவார் என்பது சினிமா பக்கத்துக்கு எப்போதும் சூடான செய்தி.

”ஹலோ. .இஸ் ஷங்கர் ஓவர் தேர்?” என்ற அமெரிக்க ஆக்ஸண்ட் குரலை கேட்டதும் என்னுள் மின்சாரம் பாய்ச்சியதை போல ஜிவ் வென ஒரு புது ரத்தம் ஓடியது. அவளா? அவள் தானா..? இத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகா..? நான்கைந்து  வருடங்கள் இருக்குமா? “யெஸ்” “ஹாய்.. ஐம் ஷ்ரத்தா ஹியர்..” என்ற சொல்லிவிட்டு அமைதியாய் இருந்தாள். ஷரத்தா.. ஆம ஷரத்தாவேதான். அவளுக்குத்தான் இந்த பெயரை இவ்வளவு ஸ்டைலாய் உச்சரிக்க முடியும். கர்வமாய், மந்தஹாசமாய்.. அவளால் மட்டுமே முடியும்.   அன்று போனவள்தான், அதற்கப்புறம் இப்போதுதான் பேசுகிறாள். இத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகு அவளின் குரலை கேட்கும் போதும் உடலெல்லாம் ஒரு சிலிர்ப்பு ஓடத்தான் செய்கிறது. “யெஸ்.. ஷ்ரத்தா.. ஷங்கர் ஹியர்.. குட் டு ஹியர் யுர் வாய்ஸ்..” “இன்னும் என்னை மறக்கவில்லை இல்லையா..?. நான் உன்னை சந்திக்க வேண்டுமே..? உன்னால் ட்ரைடண்டுக்கு வரமுடியுமா?” நான் என் செல்லில் மணி பார்த்தேன். மதியத்துக்கு மேல் பெரிதாய் வேலையேதும் இல்லை. நாளை தான் ஒரு க்ளையண்டிடம் ஒரு விளம்பர பட விஷயமாய் பேச வேண்டும். “ஷ்யூர்.. ஷ்ரத்தா.. நிச்சயமா.. என்ன ரூம் நம்பர்?” “208.. உனக்காகத்தான் ...

”ஏய்.. என்ன பார்க்கிறாய்.. நம்ப முடியவில்லை இல்லையா..? அதான் என் அப்பா.. என் செல்ல அப்பா.. ஓகே… ஓகே.. என்னால் ஐ காண்ட் கண்ட்ரோல் மை செல்ஃப். நாளை காலை சீக்கிரமே ஆபீஸ் போய்விடுவேன். நீ நேரே ஆபீஸுக்கு வந்துவிடு, நிறைய பேச வேண்டும்.. நிறைய.. ஓகே..பாஸ்போர்ட் இல்லையென்றால் உடனே வாங்கிவிடு. அடுத்த வாரம் அப்பா வந்ததும் உன் வீட்டோடு வந்து பேசி முடித்துவிடுவோம் என்றிருக்கிறார்.” என்று துள்ளி குதித்தபடியே பேசினாள். அவளின்  உடம்பு முழுவதும் சந்தோஷம் பரவியிருந்தது நன்றாக தெரிந்தது. ஆனால் என்னால் அவளைப் போல சந்தோசப்பட முடியவில்லை. நான் அமைதியாய் இருந்ததை பார்த்து ஏதும் புரியாமல் ” ஏய்.. ஷங்கர்.. என்ன டல்லாக இருக்கிறாய். காதலித்த பெண்ணையே திருமணம் செய்யப் போகிறோமே என்று வருத்தமா..? உன் விதி அதுதான் என எழுதியிருக்கிறது” என்று விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள். “ஓகே.. பை.. நான் என் அப்பாவிடம் இன்னும் சில விஷயஙக்ள் எல்லாம் பேச வேண்டும். உனக்கான வேலை எல்லாம் பற்றி பேச வேண்டும். என் செல்ல க்ண்ணாட்டி.. பை.. குட் நைட்.. சாரி.. குட் மார்னிங்..பை.. என்று என்னை இன்னும் இறுக்க அணைத்து, உதடு வலிக்க அழுத்...

ஒரு சுபயோக சுபதினத்தில் எங்கள் காதல் அவளின் அண்ணனுக்கு தெரியவர, எல்லா அண்ணன்களை போல அவனும் என் பேக்ரவுண்ட் எலலாவற்றையும் விசாரித்து, என்னை போன்ற பக்கி பயலை தன் தங்கை காதலிப்பதை விரும்பாமல் என்னை ஒரு நாள் தனியாய் அழைத்துப் பேசினான். கிட்டத்தட்ட ஒரு அமெரிக்கன் தமிழ் பேசியதை போல பேசினான். என்னை கொசு போல பார்த்தான். முதல் பார்வையிலேயே அவனுக்கு என்னை பிடிக்கவில்லை என்று புரிந்தது. எந்த அண்ணனுக்கு தான் தன் தங்கையின் காதலனை பிடிக்கும்?.

காலையிலிருந்தே நசநசப்பாய் தூறிக் கொண்டுதானிருந்தது. மீராவுக்கு பிறந்தநாள் எனபதால் சத்யமில் படம், ரெயின் ட்ரீயில் டின்னர் என்று ஏற்பாடாகியிருந்ததால், எல்லாம் முடிந்து வீட்டிற்கு கிளம்ப லேட்டாகிவிட, நான் ஷ்ரத்தாவை அண்ணாநகரில் ட்ராப் செய்யும் போது நடு ராத்திரி ஆகியிருந்தது.  வரும் போது பெருமழையில் நினைந்து தொப்பலாகி போயிருக்க, முதல் முதலாய் அவள் வீட்டிற்குள் அழைத்தாள்.

எப்பவுமே நம்ம ஊர் ஆளுங்க எதையாச்சும் ஆரம்பிச்சாத்தான் பேரணி, ஊரணியெல்லாம் நடத்துவாங்க. வெளியூர்காரன் முக்கியமா வடநாட்டுக்காரன் ஆரம்பிச்சா சேட்டு கம்பெனின்னு வாயை மூடிட்டு போயிருவான். ஏன்னா பணத்தால அடிச்சிருவான் என கார்பரேட் கம்பெனிகளின் ஆக்கிரமிப்பை நியாயப்படுத்தினாலும், சென்னையின் இம்சையான ஆட்டோ மீட்டர் கட்டணத்தைப் பொறுத்தவரை, அட்ராசிட்டியாய் மாற்றியமைத்த பெருமை ஓலாவையே சேரும். இன்றைய போட்டி உலகில் பாஸ்ட்ட்ராக் போன்றோருக்கு  சிம்ம சொப்பனமாய் மாறி இருக்கும் இந்நிறுவனம், தற்போது ஆட்டோ சேவைகளையும் மீட்டர் காசுக்கு மேல் பத்து ரூபாய். அதுவும், நாம் இருக்கும் இடத்தில் வந்து பிக்கப் செய்து கொள்ளும் வசதிக்காகவே கன்வீனியன்ஸ் சார்ஜாக வாங்கிக் கொள்கிறார்கள். கார் போல ஆட்டோ இன்னும் மக்களுக்கு பழகவில்லை என்றாலும், இன்றைய தேதிக்கு மொபைல் ஆஃப்பில் பார்க்கும் போது எப்போதும் பத்திருபது ஆட்டோகள் இருக்கத்தான் செய்கிறது. பெரும்பாலும் இரவு நேரங்களில் ஆட்டோக்கள் இருப்பதில்லை என்ற குறையைத் தவிர, பெரியதாய் குற்றம் குறையில்லை என்னளவில். நான்கைந்து முறை பயணித்திருக்கிறேன்.ஓலாவினால் வந்த ஒர் பெரிய நன்மை எ...

அண்ணாநகர் ரவுண்டானா வந்ததும் வண்டியை சரவணாபவன் பக்கம் நிறுத்தச்சொல்லி, அருகிலிருந்த ஒரு ப்ளாட்டை காட்டி அதில்தான் தான் இருப்பதாகவும், F4 என்றும் சொன்னாள். “ஓகே நாளை பார்க்கலாம்..பை..” என்றபடி  இறங்கியவள், சட்டென்று தோள் மீது கை போட்டு மெல்ல தன் பால் இழுத்து என் கன்னத்தில் அழுத்தமாய் “பச்சக்” என்ரு முத்தமிட்டு தன் ப்ளாட்டை நோக்கி ஓடி நின்று, “பை. ‘ என்றாள் அந்த ராட்சசி ஷ்ரத்தா. **********************

ஷ்ரத்தாவின் நம்பரைபார்த்ததும் தூக்கமெல்லாம் பறந்து போய் துள்ளி எழுந்து  போனை எடுத்தேன். எதையும் வெளிகாட்டிக் கொள்ளாமல் “சொல்லு ஷ்ரத்தா” என்றேன்.

எவ்வளவோ பெண்களிடம் பழகியிருக்கிறேன். ஏன் ஒன்றாய் ஒட்டியபடி வண்டியில் கூட போயிருக்கிறேன். ஆனால் இது புதுசாய் இருந்தது. உடலெங்கும் ஒரு விறு விறு உணர்ச்சி ஓடியது. அந்த சில நொடிகளில் என் இதயத் துடிப்பு எனக்கே கேட்டது, பை சொன்னபடி ஷ்ரத்தாவின் பின்னால் கிளம்பிய மீராவை, கை பிடித்திழுத்து நிறுத்தி “மீரா.. ஐ திங் ஐ லவ் ஹர்” என்றேன் ஷ்ரத்தா போவதை பார்த்தபடி. மீரா என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

வண்டியை எலக்ட்ரிக் ஸ்டார்ட் செய்து, பதட்டமில்லாமல் ஓட்டினேன். வண்டியை பார்க்கிங்கில் வைத்துவிட்டு நேரே ஏழாவது மாடிக்கு லிப்டில் ஏறி, நடந்து, அலுவலகத்தின் கதவை திறந்து, ரிஷப்ஷனில் இருந்த பெண்ணிடம் “லைக் டு மீட் மிஸ்.ஷ்ரத்தா ரெட்டி” என்றேன் ரிஷப்ஷனிஸ்ட் என்னை பார்த்தபடி இண்டர்காமில் நம்பர் ஒத்தினாள். காத்திருக்க பொறுமையில்லாமல் மீராவின் செல்லுக்கு போன் செய்தேன். “என்னடா..?” என்றாள் குரலில் கொஞ்சம் கோபத்துடன் “கொஞ்சம் ஷ்ரத்தாவை கூட்டிட்டி வெளியே வாயேன்” “ஏன் வாங்கி கட்டிட்டு போனது பத்தாதா.? வேண்டாம்டா. திரும்ப ஏதாவது பிரச்சனை ஆகப்போவுது.” “அதெல்லாம் ஆகாது. ஜஸ்ட் அவளை பார்த்து ஒரு விஷயம் சொல்லிட்டு போயிடறேன். ப்ளீஸ்.. “என்று கெஞ்சும் நேரத்தில், ரிஷப்ஷன் பெண் “சார்.. லைன் எங்கேஜ்டா இருக்கு. வெயிட் பண்ணுங்க” என்றவளை பார்த்து ‘சரி’ என்பது போல தலையாட்டிவிட்டு மீராவிடம் தொடர்ந்தேன். “ஜஸ்ட் எ மினிட்” என்று போனை மீரா கட் செய்ய, மூச்சை நன்றாக உள்ளிழுத்து வெளியேற்றினேன். கைவிரலில் சிகரெட் சுட்ட எரிச்சல் இப்போது தெரிந்தது. ஷ்ரத்தாவும் மீராவும் வரும் வாசலை எதிர் நோக்கியிருந்தேன். ஏனோ உ...

  “ஹவ்..டேர் யூ டச் மை ஹேர்..?” என்று கோபத்துடன் கத்தினேன். சிரித்து கொண்டிருந்த மீராவும், ஷ்ரத்தாவும் ஒரு கணம் அதிர்ந்து நின்றார்கள். ஷ்ரத்தாவின் முகத்தில் தெரிந்த அதிர்ச்சியை சில நொடிகள் ரசித்து, ஹா..ஹா.. ஹா.. என்று சிரித்தேன். என் சிரிப்பை பார்த்து, ஒரு மாதிரி சமாளித்து சிரித்தார்கள். “பின்னே எவ்வளவு நேரம்தான் ஒரு யூத்தை ஓட்டுவீர்கள்?” என்றதுதான் தாமதம். கையில் இருந்த பாதி ஸாண்ட்விச்சை என் மேல் வீசி, “இடியட்.. இப்படித்தான் கத்துவாயா..? உனக்கு மேனர்ஸ் கிடையாது. பெண்களிடம் எப்படி பேசுவது என்று தெரியாது? பிடிக்கவில்லை என்றால் நேரடியாக சொல்ல தெரியாது?. உன்னை எவன் மார்கெட்டிங்கில் சேர்த்தது? நீயெல்லாம் என்ன கிழிக்க போகிறாய்?” என்று படபடவென பொரிந்துவிட்டு, மீராவிடம் “சாரி..” என்றபடி வேகமாய் காண்டீனை விட்டு வெளியேறினாள்.

மீண்டும் உங்களுக்காக.. காதலர் தின ஸ்பெஷல் - ஷ்ரத்தா ”ஹலோ. .இஸ் ஷங்கர் ஓவர் தேர்?” என்ற அமெரிக்க ஆக்ஸண்ட் குரலை கேட்டதும் என்னுள் மின்சாரம் பாய்ச்சியதை போல ஜிவ் வென ஒரு புது ரத்தம் ஓடியது. அவளா? அவள் தானா..? இத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகா..? இரண்டு மூன்று வருடங்கள் இருக்கும.? “யெஸ்”

கோணங்கள் -16: வெளிநாட்டு உரிமையை விற்காதே! இன்றைய காலத்தில் ஒரு சினிமா எடுப்பதைவிட அதை வெளியிடுவதற்குப் பிரயத்தனம் தேவைப்படுகிறது. அப்படிப் பிரயத்தனம் செய்து வெளியிட்ட படத்தை பைரஸி திருடர்களிடமிருந்து காப்பாற்ற முடியாமல் தோற்றுப் போய்க் கொண்டிருக்கிறது தமிழ்த் திரையுலகம். பிலிம் சுருள்களில் படம் எடுத்துக் கொண்டிருந்த நாட்களில் படத்தின் பாசிட்டிவ், நெகட்டிவ் படச் சுருள்கள் பாதுகாப்பாக இருந்த இடம் பட லேப். அது இன்றி ஓர் அணுவும் அசையாது. லேபில் தயாரிப்பாளர் அனுமதியின்றி ஒரு துண்டு பிலிம்கூட வெளியே போகாது. அம்மாதிரியான ராணுவப் பாதுகாப்பு இருந்த காலத்திலேயே திருட்டு வீடியோ எடுத்த காலமும் உண்டு. திரையரங்குகளுக்குப் படப்பெட்டியை எடுத்துப் போகும் ‘பிலிம் ரெப்’பைக் கைக்குள் போட்டுக்கொண்டு திருடி வந்தவர்கள் வரிசையாக மாட்ட ஆரம்பித்தார்கள். இதனால் திரையரங்கப் படமோட்டியின் உதவியுடன், கிட்டத்தட்ட சிறு நகர அரங்குகளில் வீடியோ கேமராவை எடுத்துக்கொண்டு போய்ப் பதிவு செய்தார்கள். பின்நாட்களில் டி.வி.டி. வாங்கும் வாடிக்கையாளர்கள் இப்படிப் பதிவாகும் திரையரங்கப் பிரதியின் தரத்தை மதிப்பிட்டு வாங்...

இன்று ஒரு தகவல் வழக்கமாய் ராத்திரியில் டி&டி செக் செய்து கொண்டிருந்த போலீஸார்கள், தற்போது மாலை ஆறு மணிக்கே தங்கள் சேவையை காட்ட ஆரம்பித்திருப்பது வசூல் வேட்டையை இரவில் குறைந்திருப்பதினால் என்பது உ.கை.நெ.கனி. பெரும்பாலும் இம்மாதிரியான இரவு நேர செக்கிங்கின் போது காரின் கதவை இறக்கி, “சார் எங்கிருந்து வர்றீங்க?”என்று கேட்பவர்களிடம் நான் சொல்லும் ஒரே பதில் “டெய்லி இந்த ரூட்டுல வர்றேன். செக்கிங் இருப்பீங்கன்னு தெரியாதா? சரக்கடிச்சா அதுக்கு வேற ரூட்டு  சார். அங்கெயெல்லாம் நீங்க ஆளு போட முடியாது. ஏன்னா துட்டு பேறாது” என்பேன். சிலர் சிரிப்பார். சிலர் கடுப்பார். “இதுல எவ்வளவு வந்துச்சுன்னா குடிச்சிட்டு வண்டி ஓட்டக்கூடாது?” என்று கேட்டதற்கு இது வரை யாரும் சரியான பதிலே சொன்னதில்லை. பெரும்பாலான பத்திரிக்கைகளும் அதை சொல்ல விழைவதில்லை. இன்று ஹிந்துவில் அதை விளக்கமாய் போட்டிருக்கிறார்கள். 30 சதவிகிதத்திற்கு மேல் ப்ரீத் அனைலைசர் காட்டியது என்றால் தண்டிக்கப்பட வேண்டிய குற்றமென்று. @@@@@@@@@@@@@@@@@

கோணங்கள்-15 : பெரும் பசி கொண்ட அரக்கன் இருபதுக்கும் குறையாத சுற்றுப்பட்டு கிராமங்களுக்கு நடுநாயகமாக இருக்கும் ஒரு பெரிய கிராமத்தில் ஒரு திரையரங்கு இருக்கும். உள்ளூர் நிலக்கிழார் அந்தத் தியேட்டரை நடத்துவார். கல்நார் தகடு அல்லது தென்னை ஓலை வேயப்பட்ட கூரையைக் கொண்ட இதுபோன்ற திரையரங்குகளை ’ கிராமத்து டூரிங் டாக்கீஸ்’ என்று சொல்வது வழக்கமாக இருந்து வந்தது. மாலை மற்றும் இரவுக் காட்சி மட்டும்தான் என்றாலும் அரங்கு நிறைந்துவிடும். வயலில் உழைத்த களைப்பைப் போக்கிக்கொள்ள மக்கள் கூடிவிடுவார்கள்.