Cable சங்கர்

தேசிய விருதும் உலகபட விழாக்களிலும் அங்கீகாரமும், பரிசும் பெற்ற படம். ட்ரைலர், ஏற்கனவே பார்த்தவர்கள் சொன்னதை வைத்து பார்க்கும் ஆவல் அதிகமாகியிருக்க, சரியான தியேட்டர்களில் காட்சிகள் இல்லாமல் போரூர் கோபாலகிருஷ்ணாவில் பார்த்தேன். 

வேளச்சேரி லூக்ஸ் சத்யமிடமிருந்து வேளச்சேரி லூக்ஸ் ஜாஸ் சினிமாஸின் வசம் போய் விட்டது. ஆன்லைன் புக்கிங்கில் புக் செய்து  அரை மணி நேரம் கழித்து எஸ்.எம்.எஸ் வந்தது. எல்லாருக்கும் வயலட் கலரில் யூனிபார்ம் கொடுத்திருந்தார்கள். வழக்கமான சத்யம் சினிமாஸின் விளம்பரங்கள் இல்லை. அதே பட்டர் பாப்கார்னுடன், டாப் அப் செய்யும் பவுடர்கள் வைத்திருந்தது பல சத்யம் ரசிகர்கள் வயிற்றில் பாலை வார்த்தது. நிர்வாகம் கை மாறியிருப்பதை உணர முடியாத வகையில் சமாளிக்கிறார்கள். முன்பெல்லாம் சத்யமிடம் இருந்த வகையில் பத்து ரூபாய் டிக்கெட்டை கொடுக்க மாட்டார்கள் அல்லது காலையிலேயே கொடுப்பார்கள் என்று சொல்வார்கள். இவர்கள் அந்த வரிசையையும் 120 ரூபாய்க்கே ஆன்லைனிலேயே விற்கிறார்கள்.காரணம் எப்படி என்று சொல்லியா தெரிய வேண்டும். ஆல்ரெடி மாயாஜாலில் பத்து ருபாய் டிக்கெட்டை 120 ரூபாய்க்குத்தான் விற்கிறார்கள்.

சில்லு 2065ல் இந்தியாவில் பிறக்கும் குழந்தைகளுக்கு எல்லாம் உடலில் ஒரு சின்ன சிலிக்கன் சில்லை பொறுத்துகிறார்கள். அதில் ஒரு சில சில்லுகளில் ப்ரச்சனை. அப்பிரச்சனையுள்ள சில்லு கதை நாயகனின் உடலில். நாடெங்கும் உடலில் சில்லு பொறுத்தியதை எதிர்த்து கூட்டம் வருடங்களாய் போராட, நாயகனின் திருமணத்திற்கு முன்பு அவன் சாகப் போகிறானா? இல்லையா? என்பது தான் க்ளைமேக்ஸ்.  ச யின்ஸ் பிக்‌ஷன் நாடகம். கொஞ்சம் கஷ்டமான விஷயம். அதிலும் செட், காஸ்ட்யூம் என படுதா போட்ட நாடகங்களை விட அதிக மெனக்கெடல்கள் செய்தாக வேண்டிய கட்டாயம். பின்னணியாகட்டும், உடை அலங்காரம், மேக்கப் என எல்லாவற்றையும் பார்த்து பார்த்து செய்திருக்கிறார்கள். நாடகத்தை எழுதியவர் எழுத்தாளர் இரா. முருகன். கொஞ்சம் சுஜாதாவின் சொர்க்கத்தீவு, என் இனிய இயந்திராவெல்லாம் உட்டாலக்கடி ஆகியிருக்கிறது என்றாலும், நாடகம் நெடுக சர்காஸ்டிக்கான வசனங்கள், கிண்டல் நகைச்சுவை நிறைந்த வசனங்கள் என வாத்தியாரை நினைவுப்படுத்திக் கொண்டேயிருந்தார்கள். முக்கியமாய் புருஷனும் பொண்டாட்டியும் பேசிக் கொள்ளும் அல்லது ஆர்க்யூ செய்யும் போது, பேச்சு வாக்கில் உனக்கு ஹைட்ரோசில் ப்ராப்ள...

வடபழனி லஷ்மண் ஸ்ருதி சிக்னலை க்ராஸ் செய்யும் போதெல்லாம் சென்னையில் வாழும் 80 சதவிகித மதுரைக்காரர்களும், சாப்பாட்டுப் பிரியர்களும், எப்படா கடை திறப்பீங்க?ன்னு எதிர்பார்த்த மதுரை புகழ் குமார் மெஸ் ஒரு வழியாய் ஆரம்பித்தே விட்டார்கள். ஆரம்பித்த நாளிலிருந்து கூட்டமான கூட்டம். க்யூ கட்டி நிற்கிறது என்றும். டோக்கன் போட்டெல்லாம் சினிமா பிரபலங்கள் காத்திருக்கிறார்கள் என்று பேச்சாய் இருந்தது.

என்ன தான் நாம் சினிமாவை சிலாகித்தாலும், அது கொடுக்கும் பிரம்மாண்டத்தை வாய் பிளந்து பார்த்தாலும், எனக்கு நாடகம் என்பது அதை விட பாகாசூரத்தனமான பிரம்மாண்டம். ஏனென்றால் நாடகத்தில் ஒன்ஸ்மோரே கிடையாது. எதுவாக இருந்தாலும் ஸ்பாண்டினிட்டியோடு, வெளியாக வேண்டும். குட்டோ, பாராட்டோ அவ்வப்போதே கிடைக்குமிடம். என் தந்தையின் நாடக குழுவில் தொடர்ந்து நாடகங்கள் போடப்படும் போது அந்நாடகங்களில் ரிகர்சலை மிக ஆவலுடன் பார்ப்பேன். அதிலும் அரங்கேற்றத்திற்கு முதல் நாள் நாடகம் நடக்கும் மேடையிலேயே ஒரு காட்சி முழுக்க, முழுக்க ஒத்திகை பார்ப்பார்கள். அப்படி நாடகம் அரங்கம் கிடைக்காத பட்சத்தில் ஏதேனும் ஒரு திருமண மண்டபத்தில் முழு நாடகத்தையும், நடத்துவார்கள்.